2001 had ik een burn-out en mijn innerlijke werk aan mezelf begon. Ik heb veel therapieën doorlopen en soms hielp het  en ik voelde me korte tijd beter. Toen mijn kinderen werden geboren, stond mijn hele leven op zijn kop. Ik wilde alles perfect doen en mijn kinderen alles geven wat ik heb. Deze onvoorwaardelijke liefde pushte me in het begin en ik leek bovenmenselijke krachten te hebben.

Zonder slaap

Ik werkte als verpleegkundige op ploegendienst, we hadden niemand in Nederland om op onze kinderen op te passen. Ze waren vaak ziek en wakker ’s nachts. Ik herinner me dat ik ongeveer 3 uur per nacht sliep en vervolgens mijn zieke kind naar de kinderopvang moest brengen, om naar werk te gaan. Het brak mijn hart en ik was na een paar maanden volledig uitgeput. Ik ben veel aangekomen en kon er niets aan doen. Ik had geen energie meer over. Het werk, dat zoveel van me heeft geëist en mijn kinderen. Mijn man was er ook nog. En ikzelf?

Ik heb mijn gevoelens volledig uitgeschakeld

Er was geen ruimte voor mij en ik schakelde me uit. “Gelukkig” heb ik het in mijn jeugd geleerd. Ik heb alles draaiende gehouden, maar ik voelde niets meer. Het gevolg was dat mijn gewicht niet meer onder controle was. Ik raakte steeds meer gefrustreerd en mijn relatie met mijn man was bijna voorbij.

In die tijd werd mijn dochter drie keer per nacht schreeuwend wakker en was niet te troosten. ze was in paniek. Mijn zoon wilde het eerste jaar niet in zijn bed liggen, hij gillde en werd alleen in de box in de woonkamer rustiger. Dus sliep ik in de woonkamer op de bank, mijn zoon in de box (maandenlang) en mijn man in ons bed. Als mijn dochter wakker werd, moest ik stilletjes opstaan ​​en hopen dat mijn zoon zou blijven slapen terwijl ik voor haar ging zorgen.

De ineenstorting

Mijn dochter, ongeveer 3 jaar oud, werd vermoedt van autisme. Toen deze diagnose opkwam en we het hele Traject met psychologen en fysiotherapeuten doorliepen, stoortte ik in. Ik wist, dat het zo niet verder kon gaan. Een collega vertelde me al een tijd geleden over een kinderpsycholoog die ook paranormaal is en die problemen van kinderen van alle kanten bekijkt. Ik had geweigerd erover na te denken omdat ik niet in paranormaliteit geloofde.Beter, ben er nog nooit mee in contact gekomen. Mijn lieve vriendin en collega heeft gezien, dat ik niet meer kon en heeft vanuit zichzelf een email naar Bianca gestuurd. Daarna was zij onzeker, of ik boos op haar zou zijn. De waarheid is, dat dit een van de liefste dingen is, die ooit iemand voor me heeft gedaan. Dank je, Daan!                        

Tegelijketijd had ik haar zelf gebeld en via de opgestuurde foto’s beschreef ze mijn kinderen zo goed. Ze was zo nuchter en duidelijk dat ik ermee instemde, dat ze ons huis zou komen reinigen van entiteiten.

Het sprankje hoop

De dag, dat Bianca bij ons kwam, veranderde mijn leven volledig. Niet alleen, dat mijn kinderen daarna in hun kamers sliepen en ik ’s nachts eindelijk in mijn eigen bed kon slapen. Ze gaf me ook veel tips en opende mijn ogen. Ze geeft hier in Nederland veel workshops voor ouders die HSP zijn en kinderen hebben, die ook HSP ( Hoog sensitieve persoon )/HCP ( Heel communicatief persoon ) zijn. Hier vind je informatie http://www.benazir.nl/hoog-sensitief-persoon .

Ik had altijd gedacht, dat ik raar was en niet echt spoorde. Dan zat ik tijdends de workshops in een kamer met 40 mensen die allemaal op mij leken. Dat alleen was al een aha-moment. Door deze workshops had ik geen therapie nodig. Eindelijk kon ik het afsluiten. In deze workshops gingen over hoe je jezelf af kan sluiten voor externe druk (lawaai / negatieve mensen …) en daardoor kalm kan blijven. Mijn kinderen waren ook veel rustiger en sliepen goed.

Was daarna alles goed?

Alles ging veel beter maar mijn gevoelens waren nog steeds uitgeschalkelt. Er waren andere problemen, er was altijd wel iets. Ik was ongelukkig als verpleegkundige en mijn baas eiste nog steeds meer extra werk van mij. Ik was 10 kilo afgevallen na de workshops maar in de loop van de maanden zatten ze er snel weer op. We hadden ook financiële problemen.

Eigenlijk wilde ik helemaal niets voelen, ik wilde gewoon doorgaan, goed functioneren. Dat was het belangrijkste voor mij.

Afvallen, maar hoe?

Ik ben begonnen met suikervrij en glutenvrij eten, ook vanwege de kinderen maar ik ben niet afgevallen. Integendeel. Dan weer naar de sportschool. Tenminste 3 keer per week. Zelfs dat werkte niet, behalve dat ik me fitter voelde.

Toen ontdekte ik Bright Line Eating ( dat kan je nalezen in de categorie Bright Line Eating ) en Bianca moest terugkomen omdat we verhuist waren. Ik deed een angstworkshop met haar en ik heb geleerd mijn ouders te vergeven zonder een sorry. Dat heeft me echt geholpen om met het verleden af te sluiten.

Er is geen vrijheid met haat in jouw hart

Dat was een geweldige les voor mij. Het verleden kan een zwaar gewicht zijn, dat ons gevangen houdt. Alleen als we het gewicht losknippen, kunnen we vrij zijn. Deze stap is meestal vergeving voor anderen. Vaak ook voor onszelf, voor dingen die we wel of niet deden.

Hoe het verder ging lees je in mijn aankomende artikelen. Ik zal ook dieper ingaan op de individuele vaardigheden die ik heb geleerd. Ik ben nog steeds midden in het leerproces.

 

Liefs,

Olivia